แผ่นหลังบอบบางที่ไร้อาภรณ์เอนลงกับเตียงนอน
ด้านบนคือชายผู้เป็นที่รักป้อนรสจูบที่ร้อนแรงให้
ร่างกายที่เปลือยเปล่าของตนมันช่างตัดกับแสงจันทร์ที่สาดส่องเข้ามาทางหน้าต่างที่ไม่ได้ปิดม่านไว้
มือหยาบกร้านของคิบอมที่ลูบไล้ไปทั่วร่างทั้งๆที่ยังไม่ละริมฝีปากออกจากกัน
คิบอมที่ละริมฝีปากของตนออกมาก่อนจะย้ายตำแหน่งไปซุกไซร้ซอกคอที่ตอนนี้เริ่มเป็นรอยแดงที่ขึ้นจากตนเอง
“คะ..คิบอม….” ดงเฮที่สะดุ้งกอดคออีกฝ่ายแน่นเมื่อคิบอมเอือมมือมาจับแก่นกายของตนรูดตั้งแต่โคนจรดปลาย
“คุณสวยมากดงเฮ” คิบอมกระซิบบอก
ก่อนจะมองร่างขาวของคนตรงหน้าให้เต็มตาทั้งๆที่ฝ่ามือก็ปรนเปรอร่างกายของอีกฝ่ายอยู่
ร่างกายที่ขาวตอนนี้เริ่มแดงก่ำไปทั้งร่าง หยาดน้ำตาที่คลอเต็มดวงตา
ยิ่งทำให้คิบอมอย่างจับอีกคนกระแทกเต็มแรง แต่เพราะอีกฝ่ายยังไม่เคยโดนใครสอนในเรื่องรักบนเตียงให้
ทำให้ตอนนี้ทั้งร่างสั่นไปด้วยความรู้สึกที่ถูกมอบให้ ทำยิ่งทำให้ดูน่าย่ำยีให้สาแก่ใจยิ่งนัก
“อ๊า!!!!” น้ำรักของดงเฮที่ปลดปล่อยออกมาหลังจากที่คิบอมก้มลงไปเล่นกับแก่นกายของตน
คิบอมที่ดื่มด่ำรสชาติบริสุทธิ์ของดงเฮก่อนจะนำน้ำรักของอีกฝ่ายที่ตนเหลือไว้ไปป้ายไว้ทางด้านหลังก่อนจะคอยๆส่งนิ้วเข้าไปสำรวจ
“อะ… เจ็บ…” ดงเฮที่จิกลงแผ่นหลังของคิบอมเต็มแรง
ช่องทางตรงนั้นไม่เคยโดนอะไรล่วงล้ำเข้ามา ทำให้เกิดความรู้สึกแปลก
จนคิบอมคว้านนิ้วไปทั่วจนดงเฮร้องคราง
“อือ ตรงนั้นทำไมมันเสียวจัง อา… คิบอม” ดงเฮที่รู้สึกแปลกๆ ความเสียวซ่านพุ่งขึ้นมาในทรวงอก
“ดงเฮคุณพร้อมจะเป็นของผมไหม” คิบอมที่กดนิ้วย้ำไปจุดๆเดิม
ทำให้ดงเฮครางไม่หยุด การแสดงออกทางร่างกายของดงเฮทำให้ส่วนล่างของคิบอมปวดไปหมด
เค้าต้องการปลดปล่อย ต้องการปล่อยในร่างของลี ดงเฮเดียวนี้!!!
“ผมรักคุณคิบอม รักมาก อ๊า!!!!” หลังจากคำบอกรักของดงเฮที่คิบอมต้องการได้ยิน
คิบอมได้ยินมันแล้ว และทุกอย่างก็เป็นไปตามแผน ลี ดงเฮ เหยื่อตัวน้อยที่ตกหลุมซาตานร้าย
มอบความบริสุทธิ์ให้คนที่เป็นที่รัก
โดยไม่มีทางรู้เลยว่าเรื่องที่เกิดขึ้นต่อจากนี้เป็นเพียงแค่การเริ่มต้นการแก้แค้นเท่านั้น…….
“คิบอม ผมเจ็บ
ดงเฮเจ็บ” ดงเฮที่น้ำตาไหลกับการที่คนรักใส่แก่นกายเข้ามาในช่องทางรักของตน
ความคับแน่นที่คิบอมฝ่าเข้ามาจนสุด พร้อมรอยเลือดที่เยื่อพรหมจรรย์ขาด
ความเจ็บที่เข้าแทรกทุกอณูรูขุมขน ไม่อาจห้ามบทรักที่เริ่มร้อนแรงได้
เมื่อคิบอมก้มไปดื่มกินเม็ดสีชมพูล่อตาตนเองอยู่ พร้อมๆเริ่มขยับแก่นกายไปด้วย
“อือ คิบอม….” ดงเฮที่ร้องครางชื่ออีกคนมากเท่าไร
คิบอมก็ยิ่งใส่เข้ามาเต็มแรงมากเท่านั้น จากความเจ็บเริ่มกลายเป็นความหวาดเสียว คนที่กำลังสอนเรื่องบนเตียงให้ดงเฮช่างน่าหลงใหลยิ่งนัก
หยาดเหงื่อของเราสองคนที่ตกกระทบกัน
กลิ่นฟีโรโมนที่แผ่ไปทั่วห้องทำให้บทรักยิ่งรุนแรงขึ้นเรื่อย
โดยที่คิบอมลืมไปแล้วว่านี่เป็นครั้งแรงของดงเฮ ท่าในการเล่นรักที่สั่งสอนอีกฝ่ายไปจนเกือบรุ่งสาง
ทำให้ดงเฮสลบไปก่อนทั้งๆที่คิบอมยังไม่ได้ปลดปล่อยในรอบสุดท้าย
คิบอมที่ไม่เคยรู้สึกเต็มอิ่มขนาดนี้มาก่อน
ไม่ว่าจะนอนกับผู้หญิงหรือพวกที่เคยข้องเกี่ยวมามากขนาดไหน ก็ไม่เคยมีใครเหมือนลี
ดงเฮ ที่ภายนอกดูบริสุทธิ์งดงาม
แต่ตอนอยู่บนเตียงน่าย่ำยีเสียจนไม่อยากให้ออกจากห้อง แต่ไม่ว่าจะติดใจในร่างกายของอีกฝ่ายมากเพียงใด
การแค้นก็สำคัญกว่า ไอ้คยูฮยอนมันจะต้องเจ็บปวดมากแค่ไหนที่ว่าที่เจ้าสาวของมันโดนเค้าพรากพรหมจรรย์ไปแล้ว
และมันจะต้องเจ็บปวดยิ่งกว่าเมื่อวันแต่งงานที่ใกล้จะถึงนี้ ลี ดงเฮ
ต้องตกลงในหลุมที่เค้าขุดไว้อย่างไม่มีวันขึ้นมาได้………..
...............................................................................................................................................................
กลับไปอ่านต่อ และคอมเม้นท์ที่ : http://writer.dek-d.com/dek-d/writer/viewlongc.php?id=1431327&chapter=14
No comments:
Post a Comment