Thursday, March 26, 2015

NC ตอนที่ 19 ฮันนีมูล



NC ตอนที่ 19 ฮันนีมูล



ไปครับ ไปเปลี่ยนชุดแล้วนอนได้แล้วนะ” คิบอมที่กลับมาถึงห้องก่อนจะบอกให้ดงเฮไปเปลี่ยนชุดเตรียมตัวเข้านอน





พี่คิบอมฮะ หนูเล็กเปลี่ยนชุดเสร็จแล้ว นอนกันนะฮะ” ดงเฮที่ใส่เสื้อเชิตตัวใหญ่สีขาวบางๆ และใส่กางเกงขาสั้นข้างใน ทำให้ดงเฮดูบอบบางน่าทะนุทะนอมมายิ่งขึ้น คิบอมที่มองคนตรงหน้าก่อนจะหันหน้าหนี ไม่ได้รังเกียจอะไรหรอกนะแต่เสื้อบางๆของดงเฮและเม็ดสีชมพูที่เหมือนจะดันออกมาจากเสื้อมันช่างยั่วยวนจริงๆ จนต้องหันหน้าหนีก่อนที่จะทำอะไรดงเฮไปมากกว่านี้





พี่คิบอมโกรธอะไรหนูเล็กหรือเปล่าฮะ ทำไมไม่มองหน้าหนูเล็กเลย” ดงเฮที่เดินเข้ามาใกล้ๆคิบอม ถามอย่างสงสัย ก่อนจะจับหน้าคิบอมให้มองตนเอง




หนูเล็กครับ พี่ว่าหนูเล็กไปนอนได้แล้วนะ อย่าดื้อสิ” คิบอมที่พยายามมองหน้าดงเฮแล้วบอกให้ไปนอน



งั้นจูบราตรีสวัสหนูเล็กก่อนสิฮะ



หนูเล็กครับอย่ายั่วพี่สิ พี่ไม่อยากให้เราเจ็บตัวนะ



ก็หนูเล็กอยากเจ็บตัวนี่ฮะ ก็เราแต่งงานกันแล้วนี่น่า รึว่าหนูเล็กไม่ดีพอที่จะทำหน้าที่ภรรยาเหรอฮะ” ดงเฮที่ก้มหน้าลงอย่างน้อยใจ เค้าไม่มีเสน่ห์พอสำหรับพี่คิบอมสินะ




ใครว่าล่ะ เราดึงดูดพี่เสมอนั้นแหละ เพราะฉะนั้นถ้าจะห้ามพี่ พี่จะไม่หยุดแล้วนะ” พูดจบคิบอมจับดงเฮเงยหน้าก็จะก้มลงไปจูบแบบช้าๆ คิบอมที่ค่อยๆไล้ริมฝีปากดงเฮไปเรื่อยๆแบบไม่เร่งรีบ ก่อนที่ดงเฮจะปิดริมฝีปากเพื่อนให้คิบอมได้เข้าไปสำรวจภายใน จูบที่ค่อยๆร้อนแรงขึ้นตามลำดับ มือคิบอมที่ตอนนี้ได้ลูบไล้เอวของดงเฮที่ทำหน้าที่พร้อมกันกับริมฝีปาก ก็ลูบเข้าไปในเสื้อก่อนจะเอามือไปขยี้เม็ดสีชมพูที่หน้าอกอย่างมันมือ ดงเฮที่โดนคิบอมขยี้ตรงอกก็เริ่มรู้สึกเสียวๆไหนจะจูบที่ร้อนแรงนี่อีก คิบอมที่ช้อนตัวดงเอเข้ามาในอ้อมกอดก่อนจะเดินไปที่เตียงนอนแล้ววางดงเฮนอนลงบนเตียง ก่อนจะตามไปขึ้นค่อมดงเฮ แล้วพลิกตัวดงเฮขึ้นมาบนตัวเอง




พี่คิบอม……”






ดงเฮทำให้พี่หน่อยสิครับ” คิบอมที่เอามือดงเฮลวงเข้าไปในกางเกงของตน ดงเฮที่มือไปโดนกับคิบอมน้อยก็หน้าขึ้นสีทันที




สัมผัสมันสิครับดงเฮ มันรอให้ยัยหนูเล็กของพี่สัมผัสมันอยู่นะ” คิบอมที่บอกดงเฮ ก่อนที่ดงเฮจะสัมผัสมันก็มองหน้าคิบอมก่อนจะตัดสินใจเอามือไปลูบๆมันตามความยาว




พี่คิบอม ทำไมดงเฮจับมันมันใหญ่ขึ้นล่ะ” ดงเฮที่เงยหน้าขึ้นมาถามก่อนที่คิบอมจะกระซิบข้างหู





เพราะมันรู้สึกดีกับดงเฮของพี่ไงครับ” พูดเสร็จคิบอมก็เริ่มจูบตามซอกคอดงเฮลงมาเลื่อยๆ มือทั้งสองข้างของคิบอมก็ยังทำหน้าทีดีอยู่ที่กลางออกของดงเฮทั้งสองข้างก่อนที่คิบอมจะก้มหน้าลงมาแล้วสัมผัสมันข้างนึงด้วยปากของตัวเองผ่านเสื้อบางๆที่ดงเฮสวมใส่อยู่ ดงเฮที่ตอนนี้โดนคิบอมชิมเม็ดสีชมพูของตนก็ยิ่งเสียว แล้วยิ่งจับคิบอมน้อยรูดแรงขึ้นเรื่อยๆตามอารมณ์





อ่ะ พะ พี่คิบอม” ดงเฮที่สะดุ้งเมื่อคิบอมผละมือจากหน้าอกก่อนจะถอดกางเกงของดงเฮออกแล้วสัมผัสกับแก่นกายของดงเฮ ที่ตอนนี้มันแดงเพราะคิบอมจับมันรูดเรื่อยๆไหนจะยังริมฝีปากที่คลอเคลียอยู่กับหน้าอกของตนอีก





พี่คิบอม จะออกมาแล้ว จะออกแล้ว” ดงเฮที่บอกเสียงสั่นๆอย่างทรมาน 





เฮือก!!!!!!




            ดงเฮที่ตอนนี้ทรุดตัวลงกับหน้าอกคิบอมอย่างหมดแรงแต่ก็ยังไม่ละมืออกจากลูกชายของคิบอม ก็ต้องสะดุ้งอีกครั้งเมื่อคิบอมเอาน้ำรักของตนเองไปลูบไล้ช่องทางด้านหลังก่อนจะสอดนิ้วเข้าไป


อ่ะ!!!! จะ เจ็บ!!!!” ดงเฮที่น้ำตาไหลออกมาเพราะความเจ็บที่ไม่เคยได้สัมผัส ก่อนจะร้องออกมาอีกทีกับความเสียว เมื่อตอนนี้คิบอมที่กำลังควานหาจุดที่ให้ความรู้สึก

อ่ะ ตะ ตรงนั้น” ดงเฮที่ตอนนี้รู้สึกเสียวก็ร้องบอกคิบอม คิบอมที่ตอนนี้ย้ำในส่วนนั้นจนดงเฮทนไม่ไหวบอกให้คิบอมเข้ามา

พี่คิบอม อะ เอาของพี่นะ เอาของพี่เข้ามา” คิบอมพอได้ยินอย่างนั้นก็จับแก่นกายของตนรูดไปมาก่อนจะค่อยๆดันส่วนปลายเข้าไป

จะ เจ็บ ฮื่อ…. เจ็บ….” ดงเฮที่ตอนี้น้ำตาไหลก็ได้แต่ระบายความเจ็บปวดโดยการจิกที่หลังคิบอม จนคิบอมดันเข้าไปจนสุด

พี่จะขยับแล้วนะ” คิบอมที่บอกดงเฮก่อนจะค่อยๆขยับช้าๆ ก่อนจะเพิ่มความเร็วจนตอนนี้ดงเฮที่เจ็บในตอนแรกก็มีความรู้สึกเสียวจนแทบขาดใจ

อะ แรงเกินไปพี่คิบอม อะ….” ดงเฮที่บอกคิบอมแต่คิบอมไม่สามารถหยุดความต้องการได้ ก็ก้มลงไปจูบดงเฮเมื่อรับรู้ว่าทั้งตนและดงเฮใกล้จะเสร็จแล้ว

จะ… จะเสร็จแล้วพี่คิบอม อา!!!!!!!!!!” ดงเฮที่ตอนนี้ได้ปล่อยปล่อยออกมาตามด้วยคิบอมที่ขยับอีกไม่กี่ทีก็ได้ปลดปล่อยในตัวดงเฮก่อนจะนอนซบลงที่ซอกคอดงเฮ

พี่รักหนูเล็กนะครับ” คิบอมที่บอกดงเฮที่ตอนนี้ผล็อยหลับไปด้วยความเหนื่อยอ่อน ก่อนจะลุกขึ้นไปชำระร่างการแล้วเอาผ้ามาชุบน้ำให้ดงเฮเพื่อที่จะได้หลับสบายตัวและสวมเสื้อผ้าให้ก่อนจะล้มตัวแล้วดึงดงเฮเข้ามาในอ้อมกอดก่อนจะหลับไป






..............................................................................


NC ตอนที่20 วันหวานๆ



NC ตอนที่20 วันหวานๆ



วันนี้หนูเล็กขัดคำสั่งพี่นะครับ คิบอมที่สบโอกาสก็คว้าตัวดงเฮมากอดก่อนจะกระซิบข้างหู




พี่คิบอมยังไม่หลับเหรอฮะ




นอนไม่หลับหรอกเมียหาย




ง่า…. ดงเฮขอโทษฮะ ดงเฮที่ก้มหน้าลงเป็นการบอกว่าเค้าผิดไปแล้วนร้า





หิหิ อย่างนี้ต้องลงโทษ คิบอมบอกก่อนจะก้มลงจูบดงเฮที่ตอนกอดอยู่ ดงเฮที่ไม่ได้ขัดขืนก็ยอมเปิดทางรับคิบอมเข้ามา จูบที่ค่อยๆละเมียดละไมราวกับจะแกล้งให้ดงเฮขาดใจ จนดงเฮที่เริ่มหายใจไม่ออกทุบอกคิบอมให้ผละออก




หนีไปแบบนี้ไม่มีการลดหย่อนโทษให้นะครับ คิบอมที่สูดดมกลิ่นกายดงเฮที่ซอกคอก่อนจะค่อยๆประทับรอยจูบไล้ไปเรื่อยๆ จนดงเฮรู้สึกเสียวเมื่อความชื้นแฉะมาเยือนตรงแผ่นอกบาง ลิ้นร้อนๆของคิบอมที่ทำหน้าที่ทักทายมันก็ชูชันแข่งอย่างท้าทายลิ้นของคิบอม






อ๊ะ.. อ๊า!!!” ดงเฮร้องขึ้นมาอย่างเสียงดังเมื่อคิบอมเอื้อมมือไปทักทายแก่นกายเล็กของดงเฮแล้วก่อนจะรูดขึ้นรูดลงไม่หยุดทำให้ดงเฮยิ่งกรีดร้องด้วยความเสียวจนน้ำขาวขุ่นถูกปล่อยออกมา





อย่าเพิ่งเหนื่อยสิครับ คืนนี้ยังไม่จบหรอกนะ คิบอมที่เห็นดงเฮหอบหายใจมองยังไงก้ดุยั่วยวนชัดๆ




อ่ะ!!!!” คิบอมที่ตอนนี้เอาน้ำรักของดงเฮมาป้ายที่ช่องทางรักก่อนจะค่อยๆกดปลายนิ้วไปจนสุดเพื่อก่อนจะค่อยๆขยับเข้าออกเพื่อสร้างความคุ้นเคยให้กับช่องทางรัก




ตะ ตรงนั้นพี่คิบอม อะ อ๊า!!!!” ดงเฮที่ครางออกมาเมื่อคิบอมคว้านหาจุดเร้าเจอทำให้คิบอมขยับนิ้วเข้าออกย้ำตรงนั้น




พี่คิบอม เอาของพี่นะ มะ ไม่เอานิ้ว…” ดงเฮที่ร้องบอกคิบอม ทำให้คิบอมลุกขึ้นถอดกางเกงก่อนจะกลับมานอนคล่อมดงเฮแล้วรูดแก่นกายตัวเองสองสามทีก่อนจะค่อยๆดันเข้าไปในช่องทางรักของดงเฮ




อะ…. อ๊า พี่คิบอม จุก…..” คิบอมที่ดันเข้าไปได้แค่นิดเดียวก็โดนบีบรัดจนดันเข้าไปทีเดียวจนหมด




อะ ….. อ๊า!!!! แรงเกินไป  อะ…..” ดงเฮที่เอามือมาทุบคิบอมเพราะว่าตอนนี้พี่คิบอมกระแทกแรงเกินไปแล้ว





ก็ดงเฮรัดพี่จนปวดไปหมด ต้องรับผิดชอบนะ คิบอมที่บอกดงเฮทั้งที่ยังไม่หยุดขยับ ดงเฮที่ตั้งท่าจะเถียงคิบอมก็จัดการก้มปิดปากดงเฮซะเลย วันนี้ดงเฮต้องโดนลงโทษเนื่องจากขัดคำสั่ง เค้าบอกให้พักผ่อนแต่คนตัวเล็กก็แอบหนีไปทำงาน เพราะฉะนั้นก็ไม่ต้องนอนทั้งคืนนี่แหละ!!!!




พี่คิบอม ระ เร็วอีก……” ดงเฮรู้สึกว่าตัวเองคงจะถึงในไม่ช้าก็รีบให้คิบอมรีบขยับเร็วๆ





อ๊า…………….”






อืม………….” คิบอมและดงเฮที่ถึงปลายทางพร้อมกัน ก่อนคิบอมจะซบลงบนตัวดงเฮ ดงเฮที่พยายามจับมือคิบอมที่เรริ่มเคลื่อนไหวอีกครั้งแต่ก็ไม่เป็นผลสำเร็จ เมื่อคิบอมกระซิบข้างหู




อย่าพยายามขัดเลยหนูเล็ก ยังไงคืนนี้หนูเล็กก็โดนลงโทษทั้งคืน!!!”








ดงเฮที่ได้ยินอย่างนั้นแทบอยากจะร้องไห้ สาบานเลยรอบหน้าจะไม่ดื้อกับพี่คิบอมแล้ว!!!!!!!!!









..........................................................................................................


Dentist หมอฟัน 1


Dentist หมอฟัน 1


 “ไม่รู้สิครับ ถ้าพี่ทำแบบนี้ล่ะจะโรคจิตตามที่เราบอกไหม พูดเสร็จก็ก้มหน้าลงบดริมฝีปากของดงเฮที่พยายามไม่เปิดริมฝีปากรับแต่คิบอมก็ค่อยๆละเมียดละไมอยู่ตรงริมฝีปากก่อนจะเอามือข้างนึงปลดเข็มขัดออกแล้วรูดซิปลงก่อนที่จะล้วงเข้าไปจับแก่นกายที่พอสัมผัสโดนมือคิบอมที่ลูบๆอยู่ก็เริ่มแข็งตัว ความรู้สึกเสียววูบวาบไล่ขึ้นมาจนดงเฮเผลอเปิดปากรับลิ้นของคิบอมเข้ามา คิบอมที่พอดงเฮเปิดริมฝีปากก็มอบสัมผัสที่ร้อนแรงให้ทันที ความรู้สึกของดงเฮวูบวาบไปทั่วร่างกาย คิบอมที่จับแก่นกายของดงเฮอยู่ก็รูดขึ้นลูดลงอย่างรุนแรงพร้อมกับสร้างสัมผัสด้วยมืออีกข้างที่ตอนนี้ขยี้แผ่นอกที่ล่อตาล่อใจหลังจากที่คิบอมผละออกจากริมฝีฝากบางไล้ตั้งแต่ต้นคอลงหน้าที่หน้าอก ก็มอบสัมผัสผ่านเสื้อนักศึกษาที่ให้ความรู้สึกตื้นเต้นในอีกรูปแบบหนึ่ง





พะ พอแล้ว…..” ดงเฮที่กระซิบบอกคนตรงหน้าหลังจากที่รู้สึกว่ามีคนมาเข้าห้องน้ำ




ดงเฮก็เงียบๆสิครับ เดี๋ยวคนอื่นได้ยินไม่รู้ด้วยนะ คิบอมที่เห็นแววตาที่ไปด้วยน้ำตาคลอด้วยความรู้สึกของดงเฮก็อดแกล้งไม่ได้จึงจับแก่นกายของอีกคนรูดแรงๆ





อืม….” ดงเฮที่รู้สึกเสียวจนแทบจะร้องออกมาจึงจับหัวคิบอมออกจากอกของตนแล้วดึงเข้ามาบดจูบ ความร้อนแรงที่ทั้งสองเริ่มสร้างขึ้นด้วยความเต็มใจเริ่มทำให้ดงเฮเบียดกายเข้าหาคิบอมอย่างไม่รู้ตัว




เร็ว…. อีก จะเสร็จแล้ว…..” ดงเฮที่เหมือนจะเสร็จแล้วบอกอีกคนด้วยเสียงสั่นๆ





อืม…….” หลังจากที่ปลดปล่อยออกมาเต็มมือของคิบอมก็หมดแรงที่จะยืนพิงกำแพง คิบอมที่เห็นแบบนั้นจึงจับดงเฮเข้ามาพิงตัวเองก่อนจะหยิบทิชชู่มาทำความสะอาดที่มือ ก่อนจะแต่งตัวให้คนที่ยืนหมดแรงให้เรียบร้อยแล้ว



................................................................................................................................


Monday, March 23, 2015

NC Dentist หมอฟัน 6


คิบอมที่เริ่มลงโทษเด็กดื้อที่แอบออกไปกินเหล้า และไปนัวเนียกับคนอื่นก็เริ่มพรมจูบที่ซอกคอก่อนที่มือจะค่อยๆ ปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตตัวบางที่ดงเฮสวมใส่วันนี้


หืม ไม่ใส่ชั้นในแบบนี้ยั่วพี่เหรอครับที่บอมที่ปลดกระดุมเสื้อออกจนหมดแล้วก็เอามือลงไปสัมผัสก้นนิ่มผ่านเนื้อผ้าจึงทำให้รู้ว่าดงเฮไม่ได้ใส่ชั้นในนอน


ไม่ได้ยั่วสักหน่อยไอ้บ้า….” ดงเฮที่หอบหายใจแรงๆ เพราะรู้สึกไปปั่นป่วนกับรสสัมผัสที่คิบอมมอบให้ทีละนิดๆ ทั้งที่ร่างกายกำลังแสดงความต้องการออกมาเรื่อยๆแต่ดงเฮก็ยังสามารถควบคุมสติอารมณ์ตัวเองได้อยู่ แต่สติของดงเฮนั้นต้องขาดไปเมื่อคิบอมเอาเจลที่อยู่บนหัวเตียงมาป้ายที่ช่องทางของตน


มันเย็นนะ อือออออออออดงเฮที่บอกก่อนจะครางออกมา ยิ่งมองสภาพคิบอมตอนนี้ที่เอานิ้วสอดเข้ามาในร่างกายของตนจนโดนจุดกระสันของตนดงเฮก็ครางออกมาไม่เป็นเสียง

อ่ะ  อ๊า…….”

อืม….. พี่ชอบดงเฮทำหน้าแบบนี้นะครับ มันดูยั่วให้พี่ต้องทำรอยบนร่างกายเราตลอดเลยคิบอมไม่พูดเฉยๆเพียงแต่พูดเสร็จก็จัดการทำรอยบนร่างกายของอีกคนไปพร้อมกับนิ้วมือที่ขยับเข้าออกอย่างช้าๆ





คิบอม จะออกแล้ว…” ดงเฮที่กระวิบบอกอกคนเมื่อรู้สึกว่าความรู้มันกำลัจะมาถึงคิบอมที่ดึงนิ้วออกมาก่อนจะเอามือมาปิดที่ปลายแก่นกายของดงเฮเอาไว้


คิบอม เอามือออกนะ อือออออดงเฮที่เอามือขึ้นมาทุบหน้าอกของอีกคนอย่างเต็มแรงเมื่อตนเองกำลังจะปลดปล่อยออกมา แต่อีกคนกลับยกมือขึ้นมาปิด ดงเฮจึงเกิดความรู้สึกอึดอัดจนต้องทุบคนคนตรงหน้าให้ปล่อยตนเองซะ


ดงเฮอยากปลดปล่อยก็ทำเองสิครับ ตอนที่อยู่ในผับยังรุกผู้หญิงคนนั้นอยู่เลย ตอนนี้ก็รุกพี่บ้างสิครับ คิบอมที่พูดเสร็จแล้วบดจูบลงใส่คนตรงหน้าอย่างหมั่นเขี้ยว
คิบอมอ่า…. ดงเฮทำไม่เป็นนะดงเฮที่สติเริ่มไม่อยู่กับเนื้อกับตัวเพราะฤทธิ์ยาด้วยและรสสัมผัสร้อนแรงที่อีกคนมอบให้ก่อนหน้านี้


ทำตามความรู้สึกสิครับดงเฮ ไม่งั้นพี่จะออกไปนอนนอกห้องแล้วนะคิบอมที่แกล้งบอกแล้วทำท่าจะลุกขึ้นไป ดงเฮที่เห็นแบบนั้นก็รีบดึงอีกคนนอนลงเตียงก่อนจะขึ้นคร่อมคิบอมเอาไว้ ก่อนจะตัดสินใจเอืแมมือไปดึงกางเกงคิบอมออกแล้วเอาปากงับเกงเกงชั้นในของคิบอมด้วยปากก่อนจะดึงมันออดมาแล้วขึ้นมานั่งทับไว้ ดงเฮที่เอานิ้วมาเขี่ยเสื้อที่คิบอมใส่ไปมา ก่อนจะดึงเสื้อที่ดูแล้วเกะกะลุกตาออกแล้วเอานิ้วลูกไปไล้ซิกแพคของอีกคนแล้วก็ขย่มตัวเบาๆให้ช่องทางรักของตนเองไปถูไถกับแก่นกายของอีกคนเบาๆ ก่อนดงเฮจะรู้สึกว่ามันเริ่มจะดันขึ้นมาเรื่อยๆ


คิบอมอ่า มันดันขึ้นมาแล้วนร้า จะทำยังไงดี ดงเฮที่บอกตาใสจนคิบอมอยากจะจับอีกคนมาฟัดลงเตียง


ก็ใส่มันเข้าไปสิครับ วันนี้ดงเฮต้องเป็นคนจัดการเองนะคิบอมที่บอกแบบนั้นดงเฮก็ยู่ปากขัดใจเล็กน้อย ก่อนจะเอามือไปประคองแก่นกายของคิบอมแล้วยกตัวขึ้นก่อนจะค่อยๆสอดมันเข้ามาในร่างกาย ดงเฮที่ขมวดคิ้วไปนิดนึงเพราะความคับแน่นและความรู้สึกจุกมากกว่าทุกครั้งจึงทำให้ทำต้องขยับตัวขึ้นลงเป็นจังหวะช้าๆก่อนที่คิบอมจะสวนขึ้นมาอย่างรวดเร็ว


          ดงเฮที่โดนความเร็วสอดเข้ามาอย่างไม่ทันตั้งตัวก็ผวาก่อนคอคิบอมก่อนจะเริ่มครางเสียงดังขึ้นกว่าเดิมเพราะความเสียวที่อีกคนมอบให้มันทั้งรุรแรงและร้อนแรงไปพร้อมๆกัน


อืม…. สุดยอดมากเลยครับดงเฮ….”


คิบอม  อ่ะแรงอีก…”


ใกล้แล้วคิบอม…. อ่ะๆๆคิบอมที่เห็นว่าดงเฮกำลังจะเสร็จก็หยุดการเคลื่อนไหวอีกครั้ง


เรียกคิบอมอปป้าสิ พี่อยากได้ยินดงเฮเรียกพี่แบบนั้นเวลาจะเสร็จดงเฮที่ได้ยินแบบนั้นก็ส่ายหน้า ถึงตอนนี้จะอยู่ในรสสวาทที่คิบอมมอบให้ แต่ให้เรียกอปป้ามันเกินไปไหม เค้าผู้ชายนะเว้ย อปป้าบ้าบออะไร


นะครับคิบอมที่สวนแก่นกายเข้ามาพร้อมพูดด้วยเสียงออดอ้อน ดงเฮที่ผวาก่อนคอคิบอมอีกครั้งเพราะคิบอมไปโดนจุดที่ไวต่อสัมผัส


คิบอมอปป้า อปป้า….. ทำดงเฮนะดงเฮที่หลับตาลงก่อนก่อนพูดบอกอีกฝ่าย คิบอมเมื่อได้ยินแบบนั้นก็ยกยิ้มเอ็นดู ความต้องการของเค้าจะได้ก็ต่อเมื่อยู่บนเตียงนี้แหละที่ดงเฮยอมทำตามง่ายๆ เวลาทั่วไป คือ ได้แต่มือกับสองเท้าอย่างเดียว


เรียกพี่อีกสิครับคนดีจะว่าตัวเองโลภมากก็ได้นะ เวลาดงเฮเรียกอปป้าแล้วเหมือนถึงฝั่งฝัน เมียรักของพี่!!!!


คิบอมอปป้า…..”คิบอมที่ได้ยินแบบนั้นก็ขยับเต็มแม็กซ์ ดงเฮที่ครางเสียงดัง พร้อมเรียกคิบอมไปด้วย ก่อนจะปลดปล่อยออกมาก็คว้าคิบอมเข้ามาจูบ


อืม……..” คิบอมที่ขยับต่ออีกสองสามทีก็ปลดปล่อยตามร่างบางออกมา
คิบอม รู้สึกอีกแล้ว….” ดงเฮอยากจะตบปากตัวเองจริงๆที่พูดออกไปตามใจนึก เมื่อรู้สึกอีกแล้วทั้งๆที่เพิ่งจะเสร็จไป เดี๋ยวผ่านคืนนี้ไปแกมีเคลียร์แน่ไอ้หมอ!!!! แต่ตอนนี้ไอ้หมอหื่นควรทำการบ้านของการเป็นผัวที่ดีต่อก่อน







          ดงเฮที่เอ่ยปากออกไปแค่คำเดียวคิบอมก็ก้มลงบดจูบก่อนจะซุกไซร้ไปตามร่างกายของดงเฮอีกครั้งเพื่อปลุกปั่นอารมณ์ให้ร่างบางอีกครั้ง เป็นอย่างนี้เรื่อยๆจนพระอาทิตย์เลยขึ้นมาตรงกลางหัว ทั้งดงเฮและคิบอมก็นอนหลับเพราะความเหนื่อยไปตามๆกัน ดีนะที่วันนี้ทั้งสองคนไม่มีเรียน ไม่งั้นคงไม่มีแรงไปเรียนกันแน่ๆ ก็เล่นผีผ้าห่มจนสว่างคาตา ……..






................................................................................