“เค้าดื้อเหรอ ถ้าเค้าดื้อ ตัวเองก็ลงโทษเค้าสิ”
“หึหึ พี่ลงโทษแน่ครับ ลงโทษแรงๆเลยด้วย” คิบอมบอกก่อนจะอุ้มดงเฮที่รู้หน้าที่เอาขาทั้งสองข้างเกี่ยวเอวคิบอมไว้
ก่อนคิบอมจะเดินกลับเข้าไปที่เตียงและวางดงเฮลงก่อนดงเฮจะพลิกตัวกลับขึ้นมานั่งคล่อมเอวคิบอมไว้โดยคิบอมก็พิงหลังตนเองที่หัวเตียง
และดงเฮก็ค่อยๆปลดกระดุมของคิบอมออกจนช่วงบนเปลือยเปล่า ก่อนจะละมือมาปลดกระดุมของตนเองบ้าง
สายตาก็มองคิบอมอย่างเย้ายวนเสียจนช่วงล่างของคิบอมดันเนื้อผ้าขึ้นมาทักทาย
“อือ… ตัวเองบอกลูกชายเลยนะ
อย่าซน….” ดงเฮครางเบาๆ
เมื่อคนด้านล่างเด้งสะโพกตัวเองขึ้นมาจนส่วนนั้นสัมผัสโดนช่องทางด้านหลัง
“ก็มันคิดถึงแม่มันนี่ครับ
มันไม่ได้ทักทายแม่มันนานแล้ว”
“ไหนดูซิ ว่าคิดถึงแม่มันมากแค่ไหน” ดงเฮเขยิบลงไปนั่งก่อนจะดึงกางเกงและกางเกงชั้นในของคิบอมออกจนลูกชายของคิบอมโผล่ออกมาทันทาย
ดงเฮจึงเอามือไปจับก่อนจะรูดขึ้นรูดลงเบาๆสองสามครั้ง
และเงยหน้าขึ้นมามองคิบอมและก้มลงเลียส่วนปลายไปมาก่อนจะค่อยๆดูดกลืนสิ่งตรงหน้าเข้าไปจนเต็มปาก….
“อ๊า…… อย่างนั้นเลยที่รัก
ดูดแรงๆ” คิบอมจับหัวดงเฮกดเข้าไปลึกอีก
ซึ่งดงเฮพอได้ยินเสียงครางของคิบอมก็ยิ่งได้ใจ ดูดกลืนส่วนนั้นเข้าไปลึกอีก
โดยที่ลิ้นก็ขยับทำหน้าที่ไม่ขาดตกบกพร่อง
“พี่จะเสร็จแล้วครับ อ๊า….” คิบอมร้องบอกแต่ดงเฮไม่มีทีท่าว่าจะผละออกมาจนคิบอมปลดปล่อยเข้าไปเต็มปาก
ดงเฮก็กลืนลงไปหมด แต่น้ำมันเยอะเกินจะออกมาเลอะขอบๆปาก
พอดงเฮลุกขึ้นมาทำให้มันดูเอ็กซ์เข้าไปอีก
“ตัวเองเบิกทางให้เค้าหน่อย”
“ไม่ครับ วันนี้พี่ว่าพี่ลงโทษตันๆดีกว่า” พอคิบอมบอกแบบนั้น ดงเฮก็มุ่ยหน้าแต่ก็เอานิ้วคิบอมขึ้นมาอมและเลียจนชุ่มน้ำลาย
ก่อนจะดึงมือหน้าของอีกคนมาที่ช่องทางด้านหลังและจับนิ้วสอดเข้าไป
“อือ…. ตัวเองขยับให้เค้าหน่อย”
ดงเฮร้องขอ เมื่อคิบอมไม่ยอมขยับนิ้วแบบที่บอกไว้
“หึหึ เด็กเอาแต่ใจ” คิบอมบอกก่อนจะขยับนิ้วให้เข้าไปลึกขึ้นอีก
และกดย้ำเข้าย้ำออกจนไปโดนจุดที่ดงเฮครางลั่น สั่นไปทั้งร่าง… เอวก็ขยับรับกับนิ้วมือของคิบอม จนส่วนนั้นของต้นมีน้ำปริ่มๆออกมา
คิบอมถึงดึงนิ้วออก
“ตัวเอง……” ดงเฮร้องท้วงทันทีที่คิบอมดึงนิ้วออกตอนที่ตนเองกำลังจะถึงจุดสุดยอด
“เอามันเข้าไปในตัวตันๆสิครับ” คิบอมบอกก่อนจะช่วยพยุงเอวของดงเฮให้สูงขึ้นเพื่อนำแก่นกายของตนเข้าไปในร่างของดงเฮ
“อือ….. ละ ลึก…”
“อ๊า… อย่ารัดพี่แรงแบบนั้นสิครับคนดี…”
“อ๊ะ!!! ตัวเองอย่าเด้งเข้ามาสิ…”
ดงเฮที่กำลังปรับสภาพร่างกายอยู่ก็ต้องร้องออกมาเมื่อคิบอมจับสะโพกดงเฮก็เด้งสวนขึ้นไปเต็มแรง
“ก็ตันๆทำพี่ทนไม่ไหว” คิบอมบอก
และดงเฮก็เอามือดันไว้ที่หน้าท้องของคิบอมก่อนจะเริ่มยกสะโพกขึ้นลง
เพราะห่างหายการจากร่วมรักมาพอสมควรทำให้ช่องทางด้านหลังบีบรัดคิบอมจนปวดร้าวไปหมด
จนแทบจะปลดปล่อยใส่ตัวของดงเฮเพียงแค่ดงเฮขยับตัวขึ้นลงไม่กี่ครั้ง
“อะ อือ…. ตัวเอง เค้าจุก…”
“ทนหน่อยนะครับ อืม…. อย่างนั้นเลยที่รัก
ขยับแรงๆ” คิบอมบอกเมื่ดงเฮขยับตัวเร็วขึ้นจะปลดปล่อยไปก่อนคิบอมที่ยังไม่ถึง
คิบอมจึงจับร่างของดงเฮพลิกตัวลงมาทั้งๆที่ส่วนนั้นของคิบอมยังอยู่ในร่างของดงเฮ
เพราะถูกจับพลิกตัวลงมาด้านล่าง ทำให้แก่นกายของคิบอมเข้ามาลึกยิ่งขึ้นไปอีก
จนดงเฮต้องระบายความเจ็บปวดโดยการจิกหลังคิบอมแรงๆ
“อือ… ตัวเองเค้าจะเสร็จอีกแล้ว”
“คราวนี้พร้อมกันนะครับตันๆ” คิบอมบอกก่อนจะเพิ่งความเร็วขึ้นอีก
จนรับรู้ถึงการปลดปล่อยที่ออกมาพร้อมตันๆ ที่พอปลดปล่อยเสร็จก็ปล่อยมือออกจากไหล่ของคิบอมลงมาก่อนจะนอนหายใจด้วยความเหนื่อย…
คิบอมที่ลมตัวลงนอนข้างกายดงเฮก่อนจะรั้งดงเฮเข้ามากอด
“อือ… ตัวเองทำไมมันแข็งอีกแล้ว”
ดงเฮที่รับรู้ถึงอะไรแข็งๆที่ดุ้นอยู่ตรงสะโพก
ก่อนจะโดนดันเข้ามาช่องทางรักของดงเฮที่มีน้ำล่อลื่นอยู่ก่อนหน้าทำให้สามารถเข้าไปได้อย่างง่ายดาย
“อือ… ตัวเอง เค้าเหนื่อย”
ดงเฮร้องบอก
แต่ก็ส่งเสียงครางไปด้วยเมื่อคิบอมขยับอย่างเชื่องช้าแต่แฝงไปด้วยความดุดัน
“ตันๆนอนเฉยๆก็พอครับ เดี๋ยวพี่ทำเอง” คิบอมบอกก่อนจะรั้งเอวดงเฮขยับไปพร้อมๆกับสะโพกของตน
เพราะตอนนี้ดงเฮนอนหันข้างให้คิบอมอยู่ ท่านี้ทำให้เข้าไปลึกพอๆกับการออนท็อป
ร่างกายของดงเฮสั่นไปทั้งร่างเวลาที่คิบอมขยับตัวเข้าออก
จนคิบอมปลดปล่อยเข้ามาอีกครั้ง
“ตัวเองพอก่อนเลยนะ เค้าเหนื่อยจริงๆ” ดงเฮร้องบอกเพราะกลัวคิบอมจะไม่หยุดเพียงแค่รอบนี้
“ครับ พี่ให้ตันๆพักก่อนก็ได้” คิบอมบอกแต่ก็ยังไม่ยอดถอดแก่นกายออกจากร่างของดงเฮ
แถมยังรั้งดงเฮมาแนบอกใกล้กว่าเดิม ทำให้ดงเฮร้องครางเบาๆ
พอๆกับคิบอมที่เวลาดงเฮหายใจเข้าออกช่องทางด้านหลังกับบีบรัดคิบอมไปด้วย
“พี่รักตันๆนะครับ”
“เค้าก็รักตัวเอง อือ…..”
“ตันๆครับ พี่รู้สึกอีกแล้ว”
“อือ… เค้าเหนื่อย…” ถึงจะบอกแบบนั้นดงเฮก็รั้งคอให้คิบอมเข้ามาจูบ
ไปพร้อมๆกับร่างกายที่เริ่มตอบรับกันอีกครั้ง……………….
......................................................................................
กลับไปคอมเม้นท์ต่อได้ที่ :
No comments:
Post a Comment