NC Bad Love 38 [KYUMIN]

ริมฝีปากของคยูฮยอนที่กำลังส่งต่อความรู้สึกที่เคยเกิดขึ้น ซึ่งซองมินก็ยอมเปิดใจรับมัน สัมผัสที่ห่างหายไปหลายปี ยิ่งทำให้ริมฝีปากเคล้าคลอกันไม่ห่าง เสียงจุมพิษที่เกิดดังคลอไปทั่วห้อง เสื้อผ้าที่หลุดออกจากร่างไปทีละชิ้น ไม่ได้ทำให้ทั้งสองคนผละออกจากกันเลยแม้แต่น้อย….

ร่างขาวของซองมินสะท้อนกับแสงไฟที่สาดส่องออกมาจากโคมไฟ นอนยั่วเย้าคยูฮยอนที่กำลังมองอยู่ในตอนนี้ ใบหน้าหวานที่สบตากับคยูฮยอนพร้อมรอยยิ้มยั่วยวนเล็กน้อย ทำให้คยูฮยอนยิ่งนึกถึงความทรงจำของเราทั้งสองเมื่อครั้งก่อน ซองมินจะมีความร้ายบนเตียงจนคยูฮยอนต้องยอมสยบ….

“อื้อ…. คยูฮยอน… ซองมินเสียว…” ซองมินร้องครางบอกเมื่อริมฝีปากร้ายกาจของคยูฮยอนกำลังเล่นงานยอดอกของตน มือหนาก็บีบเค้นสะโพกจนรู้สึกเสียวซ่านไปทั้งตัว

“มาทำน้องให้ฮยอนมินกันเถอะซองมิน” เสียงแหบพร่าของคยูฮยอนที่เต็มไปด้วยความต้องการร้องบอก ตอนนี้ความรู้สึกปวดร้าวกำลังเข้าโจมตี ความเก็บกดตั้งแต่ตามซองมินก็ไม่เคยได้ปลดปล่อยออกมา ถึงแม้ก่อนหน้านั้นจะมีบ้างกับคนอื่น แต่ความรู้สึกที่เต็มเปี่ยมในยามรักนั้นช่างเทียบกันไม่ได้ ความรักกับเซ็กส์มันแทนกันไม่ได้ แต่เซ็กส์ที่มันเกิดจากความรัก มันถึงเรียกว่าความสุข………

เล็บมือที่จิกเข้าไปในช่วงไหล่ของคยูฮยอน หยาดน้ำตาที่ไหลรินตรงข้างแก้ม ซองมินรู้สึกเหมือนร่างกายจะแตกออกมาเป็นเสี่ยงๆเมื่อคยูฮยอนกำลังเข้ามาในร่างกายของตนเอง ความห่างหายไปนานที่จำแทบไม่ได้ทำให้ช่องทางรักของตนเหมือนคนบริสุทธิ์ หยาดเลือดไหลรินจนคยูฮยอนหยุดการขยับกายเข้ามา แต่ซองมินรับรู้ดีว่าอีกคนก็คงทรมารไม่แพ้กัน จึงเป็นคนดึงอีกคนให้เข้ามาหาตัวเองแทน

“อ๊า!!” ความรู้สึกทั้งเจ็บและจุกเข้ามาแทรกในกลางอก ซองมินหอบหายใจอย่างเหนื่อยอ่อนได้เพียงครู่ คยูฮยอนก็เริ่มขยับกายช้าๆ ก่อนจะเริ่มเร็วขึ้นเรื่อยๆ

ร่างกายของซองมินที่ตอบสนองไปตามความรู้สึก ท่าทางของการร่วมรักถูกคยูฮยอนนำพาปรับเปลี่ยนไปเรื่อยๆ จนซองมินแทบจะไร้เรี่ยวแรง ไม่รู้ว่าคยูฮยอนไปเอาเรี่ยวแรงมาจากไหน

“มะ ไม่ไหวแล้ว…….” ซองมินร้องครางบอกตอนที่คยูฮยอนกำลังขยับกายเข้ามาอย่างงรุนแรงในช่วงเวลาตีห้า ตาของซองมินเหมือนจะปิดลงเรื่อยๆทั้งที่ริมฝีปากอมชมพูยังส่งเสียงร้องออกมา

“อะ อีกนิด…..”

“คยู… มันแรงไปแล้ว อ๊า!!” ซองมินปลดปล่อยออกมารอบสุดท้าย ส่วนคยูฮยอนก็ยังเร่งความเร็วขึ้นจนในทีสุด สายธารอุ่นๆก็ถูกปลดปล่อยในตัวของซองมินทุกหยาดหยด

คยูฮยอนค่อยๆถอนแก่นกายของตนเองออกมาแล้วทรุดตัวลงนอนข้างๆ ก่อนจะรั้งตัวซองมินเข้ามากอด

“ตื่นเช้าไม่ไหวแน่ๆ”

“เดี๋ยวจัดการเอง นอนเถอะ” คยูฮยอนบอกก่อนจะหลับตาลงพร้อมๆซองมิน คืนนี้เป็นคืนในหลายรอบสองปีที่คยูฮยอนนอนหลับได้สนิทใจแบบนี้……..

...................................................................................

กลับไปอ่านต่อและคอมเม้นท์ได้ที่ : https://writer.dek-d.com/dek-d/writer/viewlongc.php?id=1431327&chapter=40