CUT KIHAE PAST
“อือ แรงไป…” เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังลั่นไปทั่วห้องนอน
เตียงสั่นไม่หยุดเมื่อทั้งสองร่างประสานกันเป็นหนึ่งเดียว หยาดเหงื่อของทั้งคู่ที่ตกกระทบกัน
เสียงครางที่ดังไม่หยุดแม้จะผ่านมาหลายยกแล้ว
“ตันๆ อ่า….. อย่ารัดพี่แน่นสิครับ” เสียงแหบพร่าของคิบอมบอกคนใต้ร่างที่ขมิบส่วนนั้นเสียจนคิบอมปวดร้าว
จนต้องเอาคืนด้วยการสวนกายแรงขึ้นกว่าเดิม
“อือ….. อย่าแกล้ง” ดงเฮกัดไหล่ของอีกคน ตอนนี้เริ่มจะสร่างเมาแล้ว
แต่คนตรงหน้าไม่มีท่าทีจะหยุด ร่างกายที่ห่างจากการสัมผัสกันพอโดนรุกเร้ายิ่งเรียกร้องหากัน
ในช่วงยังอยู่ด้วยกัน ดงเฮยอมรับเลยว่าเรื่องแบบนี้ไม่เคยห่าง จนเรื่องนั้นเกิดขึ้นยอมรับเลยว่าเสียใจจนแทบบ้า
จนเจอกันอีกครั้ง แต่ถึงไอ้กรังจะมาง้อก็เถอะ ถ้ายังไม่สำนึกผิดจริงๆ ลี
ดงเฮคนนี้ก็หาผัวใหม่ได้เหมือนกัน!!!! แล้วสิ่งที่โมโหยิ่งกว่าอะไร
คือไอ้ใบหน้าหล่อๆที่อยู่ด้านบนตอนนี้ ไร้หนวดเครา เค้าเคยบอกแล้วว่าไม่ชอบ
โกนหนวดที่ไรชะนีวิ่งตามเป็นพรวน ไอ้กรังเป็นของเค้านะ เป็นของ ลี ดงเฮ คนเดียว!!!!
“ถ้ายังไม่หายโกรธ
ก็จะแกล้งอย่างนี้ทั้งคืน” คิบอมก้มกระซิบบอกก่อนจะถอนตัวออกไปแล้วจับดงเฮพลิกตัวเปลี่ยนท่า
ดึงสะโพกให้หันหลังก่อนจะใส่แก่นกายของตนเข้าไปรวดเดียวโดยไม่กลัวดงเฮจะเจ็บ
เพราะยังไงก็ยังมีน้ำรักจากรอบก่อนๆไหลลื่น ทำให้เข้าไปได้ง่าย
“อือ…. อ๊า…..” แรงกระแทกจากทางด้านหลังใส่เข้ามาไม่ยั้งแรงสักนิด
ดงเฮครางลั่นเมื่อคิบอมกระแทกย้ำๆเข้ามาในจุดเดิม
แถมยังเอือมมือมาปิดปลายแก่นกายของตนไม่ให้ปลดปล่อย
“ได้โปรด……” ดงเฮบอกเสียงพร่า
“หึหึ พี่จะไม่ปล่อย
ตันๆดื้อ จำได้มั้ย เราเคยตกลงกันว่ายังไง ถ้าตันๆดื้อจะโดนอะไร”
“ไม่ดื้อ….. ไม่ดื้อแล้ว…..”
“เรียกพี่สิครับ
ขอร้องพี่เร็ว….” คิบอมบอกแต่ก็ยังขยับกายไม่หยุด
“คิบอมได้โปรด……..”
“เรียกใหม่ครับ อ่า…..”
“พี่คิบอม ได้โปรด
ปล่อยดงเฮนะ ดงเฮไม่ไหวแล้ว” ร่างกายที่สั่นไปด้วยความต้องกายปลดปล่อย
ไหนจะหยาดน้ำตาเปรอะเปื้อนไปทั่วใบหน้าที่หันมาของร้อง
ทำเอาคิบอมยิ้มอย่างชอบใจเลยสงสารเด็กดื้อจนปล่อยมือออก
และขยับกายถี่ขึ้นจนดงเฮและตนเองปลดปล่อยออกมาพร้อมกัน
“อ๊า!!!!!!”
“อืม…….”
เสียงครางของทั้งสองคนดังประสานดังไปทั่วห้อง
ดงเฮที่ทรุดตัวลงบนเตียงอย่างหมดแรง ขาที่สั่นจนทรงตัวไม่ไหว
ไหนเนื้อตัวที่ชุ่มไปเหงื่อ ตาแทบจะปิดลงด้วยความเหนื่อยอ่อน แต่ดงเฮคงจะลืมไปว่า
การลงโทษของคิบอมมันไม่จบเพียงสองสามรอบอยู่แล้ว
เมื่อคิบอมอุ้มดงเฮเข้าไปในห้องน้ำและสานต่ออารมณ์ที่ยังไม่จางหายขึ้นมาอีก
หลังออกมาจากห้องน้ำ ก็ไม่ได้จะจบลงเมื่อคิบอมพาดงเฮไปร่วมบรรเลงบทรักเสียจนทั่วห้องไม่เว้นแม้แต่ระเบียงด้านนอก
จนดงเฮสลบคาบทรักในช่วงตีสี่ คิบอมจึงพาดงเฮไปล้มตัวนอนบนเตียง พลางคิดว่า
พรุ่งนี้คงต้องเตรียมตัวรับมือกับตันๆ
ถ้ายังคุยกันไม่รู้เรื่องคงต้องคุยกันบนเตียงอย่างเดียว!!!!!
......................................................................................
KYUMIN PAST
เสื้อผ้าของทั้งสองคนเริ่มกระจัดกระจายไปรอบโซฟา
ใบหน้าต่างซุกไซร้ซึ่งกันและกัน เนื้อตัวของซองมินเปลื่อยเปล่าไปทั้งตัว ทั้งๆที่ยังนั่งอยู่บนตักของคยูฮยอน
ฝ่ามืออวบๆของซองมินก็ล้วงเข้าไปด้านในซอกขาของคยูฮยอนแล้วจับส่วนอ่อนไหวขึ้นมา
รูดรั้งตั้งแต่โคนจรดปลาย ก่อนจะยกตัวเองให้ขึ้นไปนั่งทับ แล้วสั่งให้คนตรงหน้าช่วยตนเอง
“ช่วยหน่อยดิ
เดี๋ยวเจ็บ” คยูฮยอนก็พอจะรู้ว่าหมายถึงเรื่องอะไร
ก็จัดการดันนิ้วเรียวยาวของตนเข้าไปช่องทางทางด้าน
ที่ตอนนี้รัดแน่นเสียจนจะสอดแทรกเข้าไปไม่ได้
“อือ….. จูบเดี๋ยวนี้” คำสั่ง
แม้จะเจ็บแต่ซองมินก็ต้องหาอะไรเบี่ยงความสนใจความเจ็บของตน
คยูฮยอนที่ได้รับคำสั่งแบบนั้นก็ไม่รีรอ ริมฝีปากทั้งสองคนก็เข้าหากันอีกครั้ง
ลิ้นที่เกี่ยวพันกัน จนเกิดเสียงดังไปทั่วห้อง ขนอ่อนตั้งชันขึ้นไปทั่วกาย
เมื่อนิ้วเรียวของคยูฮยอนไปโดนจุดอ่อนไหวในกาย
“อ๊ะ!!!!” เสียงครางหลุดออกมาเมื่อผละริมฝีปากออกจากกัน
คยูฮยอนถอนนิ้วออกมาก่อนจะจับของตัวเองที่อยู่ในมือของซองมินออกมารูดตนเองสองสามที
ก่อนจะค่อยๆยกตัวซองมินขึ้นแล้วสอดแก่นกายเข้าไป
ซองมินจิกเล็บลงหลังของอีกคนเมื่อแก่นกายของคนตรงหน้าค่อยๆใส่เข้ามา
“อ๊า!!!” ร้องลั่นออกมาอีกครั้งเมื่ออีกคนขยับตัวไม่บอกไม่กล่าวเมื่อเข้ามาจนสุด
“อืม….. ” คยูฮยอนครางออกมา บอกตรงๆความรู้สึกแบบนี้มันแปลกใหม่มาก
ความรู้สึกครั้งที่เมาตอนนั้นจำแทบไม่ได้ แต่ตอนนี้ เหมือนร่างกายสั่งให้ทำตามความรู้สึก
จากที่คิดว่าตนเองน่าจะรับ แต่การที่รุกล้ำเข้าไปในตัวคนอื่นมันรู้สึกดีมาก
จนอยากจะส่งแรงกระแทกเข้าไปแรงๆ
“แรงไป…….” ซองมินบอกก่อนจะจิกหลังของอีกฝ่ายแรงขึ้นเมื่ออีกคนไม่ผ่อนแรงแต่ย้ำเข้ามาถี่และแรงขึ้นจนร่างกายตนเองสั่นคลอน
“ฉันยั้งตัวเองไม่อยู่….”
ไม่รู้ว่าซองมินรู้สึกไปเองรึเปล่า ว่าเสียงจิกจัดตามปกติ
กลายเป็นเสียงแหบพร่า แอบเซ็กซี่
มันยิ่งกระตุ้นให้ซองมินขยับกายตอบรับอีกคนด้วยความไม่รู้ตัว
“ตุ๊ด แรงๆอีก”
เสียงออกคำสั่งที่คยูฮยอนไม่อยากจะขัดใจอยู่แล้ว
ก็จัดการพลิกซองมินลงใต้ร่างลงบนโซฟา ก่อนจะจับขาของซองมินดันขึ้นมาข้างหนึ่ง
ทำให้สามารถเข้าไปลึกกว่าเดิม ซองมินที่นอนกัดปากกลั้นเสียงร้อง แต่ก็ไม่สามารถกลั้นได้
เมื่ออีกคยูฮยอนขยับกายไปพร้อมๆกับก้มดูดกลืมเล่นลิ้นกับหน้าอกตนเองจนเริ่มมีรอยแดงเต็มไปหมด
...................................................................................................
กลับไปคอมเม้นท์และอ่านต่อที่ : http://writer.dek-d.com/dek-d/writer/viewlongc.php?id=1478729&chapter=14